Poznaj

Fragmenty

Kilka akapitów z Wolfa, pierwszego tomu powieści Łzy Boga.

Karl wyszedł na dziedziniec, wypełniony dymem wydobywającym się z dziesiątków papierosów, austriackich rzeźbionych fajek i drogich cygar. Nad głowami palaczy, w nikotynowych oparach, niczym srebrzyste okręty pływały tace, których rejs kończył się wraz z ostatnią przekąską znikającą z pokładu. Puste wracały do macierzystego portu, gdzie czekali na nie najlepsi wiedeńscy kucharze z kolejną porcją wykwintnych smakołyków.

— Karl! Tutaj! — Ktoś krzyczał w jego kierunku.

Wolf rozpoznałby ten skrzeczący głos w środku nocy. Z antresoli wołał do niego nie kto inny, jak stary dziekan. Początkowo udawał, że nie słyszy, ale natrętny profesor nie dał mu szans i po minucie stał obok niego na dziedzińcu.

— I jak? Namyślił się pan? — dopytywał się dziekan.

— Panie profesorze, mówiłem już panu. — Wolf próbował wymigać się od odpowiedzi, ale widząc, że dziekan nie zrezygnuje, powtórzył. — Nie nadaję się do pracy za biurkiem, a już do dydaktycznej w ogóle. Chcę sprawdzić swoje siły w terenie. 

— No nie wiem, nie wiem, czy to dobry pomysł. Byłoby wielką stratą, gdyby pochłonęły pana pustynne piaski. — Zamyślił się, a następnie chwycił Karla za ramię i zwrócił się z nadzieją.  — Niech pan jeszcze przemyśli swoją decyzję. Proszę mi to obiecać.

— Obiecuję — skłamał Karl.

Od autora

Dziekan to tylko z pozoru zabawny archeolog, który współpracował w Luksorze z Howardem Carterem. Karl odkrywa, że w czasie wojny służył nowym panom… Właśnie tak sobie go wyobrażałem, konstruując postać dziekana.

Grafika własna. Źródła i inspiracje.