Luksor, Karnak

Fragmenty

Kilka akapitów z Wolfa, pierwszego tomu powieści Łzy Boga.

Ruszyli na drugi brzeg Nilu, do zespołu świątyń w Karnaku. Królowa rzek zmusiła ich do skorzystania z oddalonego o prawie dziesięć kilometrów mostu. Hassan nie spieszył się i zrobił się nerwowy. Wolf zignorował go i spokojnie podziwiał dziesiątki świątynnych ruin, masywne kolumny, które kiedyś podpierały drewniane dachy. Był oczarowany starożytnymi zabytkami, ale dopiero Aleja Sfinksów, prowadząca do dwóch potężnych pylonów Świątyni Amona ścięła go z nóg. Zatrzymali się na parkingu dla turystów i Hassan wyskoczył z samochodu.

— Kuss haltek! — zaklął Hassan i uniósł ręce do nieba.

— Co jest, stary? Mówiłeś, że wy Egipcjanie się nie irytujecie. — Roześmiał się Wolf.

— Złapałem gumę — odpowiedział. — I teraz spędzę godzinę na wymianie koła.

(…)

Teren przed świątynią odgrodzono ostrzegawczą taśmą w żółto czarne pasy. Wszędzie krążyli pracownicy świątyni, pilnując żeby amatorzy wrażeń kupili bilet, który dzisiaj ze względu na przygotowywane atrakcje, kosztował nieco więcej.

Karl dzierżąc bilet w dłoni, usiadł na jednym z dziesiątek, a może nawet i setek drewnianych krzeseł rozstawionych przed pylonami. Temperatura spadła do przyjemnych dwudziestu stopni Celsjusza i między Sfinksami szumiał delikatny wietrzyk. Księżyc dumnie przemierzał bezchmurne niebo, przeglądając się w leniwych wodach Nilu. To miejsce w niczym nie przypominało hałaśliwego Kairu. Ciszę przerywał jedynie adhan muezzinów, nawoływanie wiernych do modlitwy, które rozlegało się ze szczytów licznych minaretów.

Od autora

Gigantyczny kompleks świątyń.

2,5 km od Luksoru, na wschodnim brzegu Nilu, wznoszą się ruiny świątyni Karnaku. Znajdują się one w miejscowości Karnak, obecnie traktowanej jako przedmieście Luksoru. Przed wiekami była to część Teb, dawnej, legendarnej stolicy Egiptu. Już z daleka świątynie w Karnaku sprawiają wrażenie ogromnych, ale o wielkości i potędze poszczególnych budowli warto przekonać się oglądając się je z bliska.

Kompleks Karnaku tworzą pozostałości świątyni Montu, boga wojny, sanktuarium bogini Mut, żony Amona. Największa z świątyń poświęcona jest Amonowi-Re, bogowi niewidzialnego wiatru, urodzaju i płodności, który stał na czele panteonu egipskich bogów. Te trzy świątynie połączone są alejami procesyjnymi i zajmują obszar o długości 1,5 km i szerokości 700 m. Większość budowli w Karnaku wzniesiono w okresie Nowego Państwa. Były one rozbudowywane i przebudowywane przez 1500 lat.

Czterdzieści sfinksów i sala hypostylowa.

Do pierwszego pylonu (para wież o prostokątnej podstawie, zwężających się ku górze), który tworzy wejście do świątyni Amona-Re wiedzie aleja procesyjna. Po obu jej stronach stoi 40 sfinksów o głowach barana i przypatruje się przechodzącym turystom. Po przejściu pylonu wchodzi się na wielki dziedziniec oddzielony od sali hypostylowej (kolumnowej) drugim pylonem. Stojące po środku kolumny tworzyły pawilon, gdzie znajdowała się święta arka Amona. Drugi pylon poprzedzają ogromne posągi Ramzesa II, a przed nimi znajduje się postać jego żony, sięgająca faraonowi do kolan.

Po przejściu przez drugi pylon wchodzi się na teren wielkiej sali hypostylowej. Ma ona wymiary  102 x 53 m i podparta była 134 kolumnami. Ich ogrom zapiera dech. Najwyższe z nich mają 23 m wysokości i zakończone są kapitelami w kształcie rozwiniętego kwiatu papirusu. Kolumny niższe, ustawione w 14 rzędach, mają głowice o zamkniętych kwiatach papirusu. Ściany i trzony kolumn są bogato zdobione reliefami. Za salą hypostylową znajdują się kolejne pylony (trzeci i czwarty) oraz starsza część świątyni. Pomiędzy tymi pylonami wznosi się ogromny obelisk. Ma on 30 metrów wysokości i jest  najwyższy w Egipcie. To co zachwyca to fakt, że został on wykonany z jednego bloku skalnego. Jest to jedyny zachowanych obelisk z czterech wzniesionych w tym miejscu na polecenie Hetszepsut, kobiety-faraona.

Świątynia Amona-Re to zespół budowli wzniesionych w okresie Nowego Państwa i czasach późniejszych. W jej skład wchodzi świątynia Ptaha, wielka świątynia Amona-Re, świątynia Ramzesa III i świątynia Chonsu. Do kompleksu świątyń należy także święte jeziorko. Zespół Świątyń Karnaku połączony był aleją procesyjną ze świątynią Amona w Luksorze. Biegnie ona równolegle do Nilu. Ma ok. 3,0 km długości i wzdłuż niej stoi rząd posągów sfinksów. Oglądając ten kompleks budowli poświęcony egipskim bóstwom jest się pełnym podziwu dla starożytnych Egipcjan, którzy w zamierzchłych czasach potrafili wznosić tak olbrzymie i skomplikowane pod względem inżynieryjnym budowle.

Grafika własna. Źródła i inspiracje.