Ziggurat Ur

Fragmenty

Kilka akapitów z Wolfa, pierwszego tomu powieści Łzy Boga.

Dokładnie sześćdziesiąt dwa lata po śmierci Noego jego syn, teraz już stary dziadek stał na wzgórzu i spoglądał na miasto. Kilka metrów za nimi na pustynnym piasku wielbłądy przypatrywały się im z zainteresowaniem. Być może dlatego, że właśnie skończyli się modlić. Podnieśli się i podziwiali w milczeniu miasto Ur. Wschodni brzeg Eufratu tętnił życiem. Nawet tutaj dochodził gwar bazarowych kupców handlujących  w cieniu potężnego zigguratu. Mimo sędziwego wieku wyłapywał każde obco brzmiące słowo. Dobrze pamiętał jak trzysta lat temu ludzie mówili wyłącznie jednym językiem. Teraz jest inaczej. To krzyczeli Ci, którzy nie mogli się dogadać. Kupcy, którzy przypłynęli ze wszystkich stron świata wraz ze swoimi cennymi towarami. Do pracy w przędzalniach szli Chaldejczycy szli do swoich domów pracują niewolnicy rozmawiający tylko sobie znanym językiem, wywołując tym wściekłość nadzorców. Miasto rozwijało się mimo wysokich podatków nakładanych przez wszechwładnych kapłanów boga księżyca Sina. To jemu codziennie składali ofiary na szczycie potężnej piramidy.

Martwiło go, że ich pamięć zniknęła wraz z wodami potopu. Przymknął oczy i oparł głowę o drewnianą laskę. To przeklęty Nimrod zmienił wszystko. Nieraz widział strach w oczach ludzi, na których polował prawnuk Noego. Poświęcał ich później pogańskiemu Molochowi uważając się za silniejszego od Jahwe.

Od autora

Biblia wspomina o tym mieście jako o Ur Chaldejczyków i wskazuje je jako miejsce, w którym urodził się i skąd wyruszył na zachód prorok Abraham około roku 2000 p.n.e. Miasto swoją największą świetność przeżywało w czasach tzw. sumeryjskiego renesansu, czyli w okresie od ok. 2100-2000 p.n.e., kiedy było stolicą zcentralizowanego państwa pod rządami królów z III dynastii z Ur. Po upadku państwa sumeryjskiego Miasto zachowało swój status ekonomiczny, kulturowy i religijny przez jeszcze około 2000 lat.

W starożytności Ur leżało na północnym brzegu bagien oraz w obrębie laguny – nad brzegiem morza. Takie położenie – jak później się okazało – przyczyniło się do niezwykłego rozkwitu państwa. Mezopotamia była uboga w surowce – brakowało kamieni, drewna i metali – więc trzeba było je importować, a zatem znaczna część ludności oprócz rolnictwem i pasterstwem zajmowała się bardzo dochodową działalnością handlową.

Ziggurat

Miasto Ur – 4000 lat temu

Grafika własna. Źródła i inspiracje.